2005 YILI SONRASI TÜRKİYE’DE YOKSULLUK ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Özet

Günümüzde küreselleşen dünyanın önemli sorunlarından biri olan yoksulluk, yalnızca azgelişmiş toplumları ilgilendiren bir sorun değil aynı zamanda hem gelişmiş toplumları hem de gelişmekte olan toplumları da yakından ilgilendirmektedir. Yoksulluk kavramı çok boyutlu göreceli bir kavram olmakla beraber, maddi ve maddi olmayan temel yaşam ihtiyaçlarını karşılayamama durumudur. Dünya Bankası tarafından satın alma gücü paritesine göre belirlenen kişi başına günlük 3.10 ABD dolar altında gelir elde eden yaklaşık 3 milyara yakın insan yoksulluk sınırı altında yaşarken, 2 milyara yakın insan da aşırı yoksulluk sınırı olarak belirlenen 1.90 ABD doların altında yaşam mücadelesi vermektedir.

Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de özellikle son yıllarda gelir dağılımı eşitsizliği ve yoksulluk artış göstermiştir. Bu konuda birçok ülkede yoksullukla mücadeleyi merkeze alan programlar yapılmaktadır.

Türkiye’de yoksullukla mücadele politikaları gün geçtikçe önemini arttırmış fakat alınan tedbir ve uygulanan politikalarla istenilen sonuca ulaşılamamıştır. Yoksulluk sorununun çözümlenmesinde derinliğine inilmesi ve yapısal bir dönüşümle çözüme ulaşılması gerekmektedir. Yapısal sorunların iyi anlaşılamaması ve bunun gerektirdiği etkin politikaların uygulamaya girmemesi, sonuçlarında başarısız olmasına neden olmaktadır.

Bu çalışmada Yoksulluğun teorik çerçevede tanımları yapılarak genel olarak yoksulluğa nedenleri, boyutları ve yoksullukla mücadele yolları analiz edilmiş, Türkiye’de 2005 sonrası yoksulluk profili incelenmiş ve günümüze kadar geçen süre zarfında yoksulluk göstergeleri analiz edilerek, Türkiye’de, yoksullukla mücadelede yapılması gereken müdahale ve mücadele politikalarından söz edilmiştir.