KÜLTÜREL DUYARLILIĞIN TURİZMİN GELİŞİMİNİ DESTEKLEME TUTUMU ÜZERİNE ETKİSİ: ESKİŞEHİR ÖRNEĞİ
Özet Görüntüleme: 327
/ 
PDF İndirme: 182
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7494844Anahtar Kelimeler:
Yerel Halk, Kültürel Duyarlılık, Turizmin Gelişimini Destekleme TutumuÖzet
Araştırmanın amacı yerel halkın kültürel duyarlılığın turizmin gelişimini destekleme tutumu üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Aynı zamanda yerel halkın kültürel duyarlılığını ölçerek onların farklı kültürlere olan bakış açısını anlamak ve turizmin gelişimini destekleme düzeylerini belirlemek hedeflenmiştir. Araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden olan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma problemini açıklığa kavuşturmak için veriler anket tekniği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde; aritmetik ortalama, regresyon analizi, t testi ve varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmada, yerel halkın kültürel duyarlılığı ve turizmin gelişimini destekleme tutumunun yüksek düzeyde olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda, yerel halkın kültürel duyarlılığının turizmin gelişimini destekleme tutumu üzerinde düşük düzeyde anlamlı bir etkisi bulunmuştur. Yerel halkın kültürel duyarlılıkları ile eğitim düzeylerinin ve turizmin gelişimini destekleme tutumları ile yaş, cinsiyet, medeni durum ve çalışma durumlarının arasında farklılıkların olduğu tespit edilmiştir.
Referanslar
Akova, O. (2006). Yerel Halkın Turizmin Etkilerini Algılamalarına ve Tutumlarına Yönelik Bir Araştırma. Akademik İncelemeler Dergisi, 2(1), 1-34
Ap, J. (1992). Residents' Perceptions on Tourism İmpacts. Annals of Tourism Research. 19(4), 665-690.
Avcıkurt, C. (2020). Turizm Sosyolojisi (6.Baskı). Detay Yayınları, Ankara.
Boğan, B. & Sarışık, M. (2016). Yerel Halkın Turizm Faaliyetine Yönelik Görüş ve Algılamalarının Belirlenmesi Üzerine Alanya’da Bir Araştırma. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12, 325-342.
Buzlukçu, C. (2020). Yerel Halkın Yer Kimliği, Topluluğa Bağlılığı, Sürdürülebilir Turizm Tutumu, Turizmin Gelişimini Destekleme Tutumu ve Yaşam Memnuniyet İlişkisi. Doktora Tezi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı.
Brunt, P. & Courtney P. (1999). Host perceptions of sociocultural impacts. Annals of Tourism Research, 26(3),493-515.
Çam, E. (2021). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Kültürlerarası Duyarlılıklarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Niğde:T.C. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe ve Sosyal Bilgiler Anabilim Dalı.
Chaisrakeo, S. & Speece, M. (2004). Culture, İntercultural Communication Competence and Sales Negotiation: a Qualitative Research Approach. Journal of Business İndustrial Marketin, 19 (4), 267-282.
Chen, G. (1997). A Review of the Concept of Intercultural Sensitivity. California: Sage Publications Human Communication, 1(1), 1-16.
Chen, G. & Starosta, W. J. (1996). Intercultural Communication Competence: A Synthesis. Brant B. Burleson (Ed.), Communication Yearbook. California: Sage Publications. 19, 353-383.
Chen, G. & Starosta, W. J. (1998). A review of the concept of intercultural awareness. Human Communication, 2, 27-54.
Chen, G. M. & Starosta, W. J. (2000). The development and validation of the intercultural sensitivity scale. Human Communication, 3, 2000, 1-15
Diker, O. & Deniz, T. (2017). Coğrafya ve Tarih Perspektifinden Somut Kültürel Miras ve Türkiye (2. Baskı). Ankara. Pegem.
Eğinli, A. T. (2011). Kültürlerarası yeterliliğin kazanılmasında kültürel farklılık eğitimlerinin önemi. Öneri Dergisi, 9(35), 215-27.
Easterling, D. S. (2005). The Residents’ Perspective in Tourism Research: A Review and Synthesis. J. Travel Tour. Mark, 17, 45–62.
Gürsoy, D. & Rutherford, D. G. (2004). Host Attitudes Toward Tourism An İmproved Structural Model. Annals of Tourism Research, 31(3), 495-516.
Hammer, M. R., Bennet, M. J. & Wiseman, R. (2003). Measuring intercultural sensitivity: The intercultural development inventory. International Journal of Intercultural Relations, 27, 421- 443.
Hofstede, G. & Hofstede, G. J. (2005). Cultures and Organizations, Software of the Mind, İntercultural Cooperation and its İmportance for Survival, McGraw-Hill, New York.
İlbuğa U. E. (2010). Çokkültürlülük, ulus-ötesilik ve kültürlerarası iletişim yeterliliği. Çankaya University Journal of Humanities and Social Sciences, 7 (1), 163- 180.
Kara Ş. E. & Tunçbilek, M. A. A. (2018). Kültürlerarası iletişim bağlamında yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin Türkçeye ve Türk kültürüne bakışı. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 3 (1), 37- 52.
Kartarı, A. (2016). Kültür, Farklılık ve İletişim: Kültürlerarası İletişimin Kavramsal Dayanakları. İletişim Yayınları, İstanbul.
Kothari, J. R. (2004). Research methodology, methods and techniques. New Delhi:New Age International Pub.
Kozak, M. (2018). Bilimsel Araştırma Yayım ve Tasarım Teknikleri (2. Baskı)., Detay Yayıncılık.
Lorcu, F. (2020). Örneklerle Veri Analizi SPSS Uygulamalı (2. Baskı)., Detay Yayıncılık.
Mesci, M. & Dönmez, G. (2016). Turizmin Bölgesel Kalkınma ve Yerel Halk Üzerindeki Etkisi: Mudurnu Örneği. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, (2), 21-50.
Monthienvichienchai, C., Bhibulbhanuwat, S., Kasemusk, C. & Speece, M. (2002). Cultural Awareness, Communication Apprehension, and Communication Competence: a case Study of Saint John’s İnternational School. The international Journal of Educational Management, 16(6), 288-296.
Nüfusu. (2022). Eskişehir Nüfusu, (Çevrimiçi) Erişim Adresi: https://www.nufusu.com/il/eskisehir-nufusu
Özdemir, K. (2019). Kültürel zekânın kültürlerarası duyarlılık üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı.
Saufi, A., O'Brien, D. & Wilkins, H. (2014). Inhibitors to host community participation in sustainable tourism development in developing countries. Journal of Sustainable Tourism, 22 (5), 801-820.
Seçilmiş, C. & Kılıç, İ. (2018). Turistik Destinasyonlarda Yerel Halk ve Turist Gözünden Taşıma Kapasitesinin Değerlendirilmesi: Eskişehir Örneği. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 15 (3), 506-522.
Tabachnick, B. G. & Fidell. L. S. (2013). Using Multivariate Statistics. (6. Baskı). Pearson, Boston.
Tezcan, M. (2015). Sosyolojiye Giriş (8. Baskı). Anı Yayıncılık.
Tezcan, A. E. (2020). Turistlerinin Kültürlerarası Duyarlılık ve Etnomerkezcilik Düzeylerinin Belirlenmesi. Yüksek lisans tezi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Thyne, M., Lawson, R. & Todd, S. (2006). The Use of Conjoint Analysis to Asses the İmpact of The Cross- Cultural Exchange Between Hosts and Guests. Tourism Management, 27 (2006), 201-213.
Tokmak, C. (2015). Social Tourism and Intercultural Interaction, C. Avcıkurt, M. S. Dinu, N. Hacıoğlu, R. Efe & A. Soykan (Ed.), Tourism, Environment and Sustainability içinde (s. 138-146), Sofia: ST. Kliment Ohridski University Press.
Tosun, C. (2002). Host Perceptions of Impacts A Comparative Tourism Study. Annals of Tourism Research, 29(1), 231-253
Türker, G. & Türker, A. (2014). Yerel Halkın Turizm Etkilerini Algılama Düzeyi Turizm Desteğini Nasıl Etkiler: Dalyan Destinasyon Örneği. Electronic Journal of Vocational Colleges, 81-98.
Uşak, C. E. (2021). Hüzün Turizmi Kapsamında Turistlerin Kültürlerarası Duyarlılık Gelişimlerinin Davranış Niyetine Etkisi: Gelibolu Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı.
Üstün, E. (2011). Öğretmen Adaylarının Kültürlerarası Duyarlılık ve Etnik merkezcilik Düzeylerini Etkileyen Etmenler [Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ünal, A. (2020). Destinasyonda Yaşayan Yerel Halkın Turistler Hakkındaki Algılarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: Göbeklitepe Örneği. Journal of Yasar University.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Journal of Recreation and Tourism Research
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 