Osmanlı Dönemi Kahve Kültürünün Gastronostalji Açısından İncelenmesi

Ecem İnce Karaçeper

doi:10.5281/zenodo.13853868

Yazarlar

Ecem İnce Karaçeper İstanbul Kent Üniversitesi https://orcid.org/0000-0003-4896-5533

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.13853868

Anahtar Kelimeler:

Osmanlı Dönemi, Kahve Kültürü, Kültürel Miras, Gastronostalji, Trendler

Özet

Çalışma, Osmanlı kahve kültürünün nasıl yeniden canlandırıldığını ve modern gastronomi dünyasında nasıl bir yer edindiğini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede, Osmanlı kahve kültürünün geçmişten günümüze olan yolculuğu, modern toplumda kazandığı değer ve bu kültürel mirasın sürdürülebilirliğine yönelik atılan adımlar araştırılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinin kullanıldığı bu çalışmada, kapsamlı bir doküman incelemesi yapılmıştır. Ayrıca, kahvehaneler ve gastronomi etkinliklerinde gerçekleştirilen gözlemler önemli bir veri toplama yöntemi olarak kullanılmıştır. Bu gözlemler, katılımcı gözlem ve yapılandırılmamış gözlem teknikleriyle gerçekleştirilmiş olup, araştırmacı gözlemci rolünü üstlenmiştir. Toplanan veriler tematik analiz yöntemiyle incelenmiş ve ana temalar belirlenerek yorumlanmıştır. Araştırma bulguları, Osmanlı dönemi kahve kültürünün günümüz gastronomi trendleri ve gastronostalji akımıyla güçlü bir etkileşim içinde olduğunu ortaya koymaktadır. Geçmişin izleri, kahve sunumundan hazırlama yöntemlerine kadar birçok alanda kendini gösterirken, bu unsurların günümüz taleplerine uygun şekilde yeniden yorumlandığı görülmektedir. Çalışma, Osmanlı kahve kültürünün modern gastronomi dünyasındaki önemini vurgulamakta ve bu kültürel mirasın sürdürülebilirliğine dikkat çekmektedir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Acar, N. (2017). Kahve ve Çikolata: Gelenekten Geleceğe. Gastronomi Yayınları.

Alyakut, Ö. (2023). Türk Mutfak Kültürünün Kahveye Verdiği Kimlik: Türk Kahvesi. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 10(94), 1012-1024.

Arı, E. (2018). "Osmanlı’da Kahve Ritüelleri ve Günümüzdeki Yansımaları." In Türk Kahvesi ve Kültürü. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları.

Aydın, F. (2015). Türkiye’nin Bölgesel Kahve Çeşitleri. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.

Bajmaku, A. (2014). Kahve kültürü ve kahvehane mekanlarının sosyo kültürel ve politik yaklaşımlar ile popüler kültür çerçevesinde değerlendirilmesi: Kosova örneği.

Bulduk, S., ve Süren, T. (2015). Türk mutfak kültüründe kahve. Maddi Kültür I, 299, 309.

Bulduk, S., ve Süren, A. (2008). Kahve ve Kahve Kültürü: Bir Sosyo-Kültürel İnceleme. Ankara Üniversitesi Yayınları.

Çavuşoğlu, M., ve Çavuşoğlu, O. (2018). Gastronomi turizmi ve Gökçeada lezzet rotası. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(Ek1), 347-359.

Doğan, M. (2019). Güney Anadolu’nun Geleneksel İçecekleri. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Yayınları.

Emecen, F. (2019). Osmanlı Sarayında Gündelik Hayat. İstanbul: Timaş Yayınları.

Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (2023). Coffee Trade Statistics. (Erişim Tarihi: 14.05.2024) https://www.fao.org/home/en/

International Coffee Organization (ICO). (2023). Coffee Market Report. (Erişim Tarihi: 10.06.2024) https://icocoffee.org/

Girginol, C. R. (2017). Kahve: Topraktan Fincana. Cinius Yayınları.

Gündüz, M. (2021). Modern Tatlarla Geleneksel Tatlar: Kahve ve Lokum. Yemek Kültürü Dergisi, 15(3), 45-58.

Gürsoy, D. (2014). Deniz Gürsoy’un Gastronomi Tarihi, İstanbul: Oğlak Kitap

Naskalı E.G. (2011) Kırk Yıllık Hatırın Kitabı Kahve, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları

Kaya, E. (2018). Osmanlı Mutfak Kültürü ve Modern Yansımaları. Kültürel Araştırmalar Yayınları.

Kefeli, E., Şahin, Ö., ve Yarmacı, N. (2020). Üçüncü nesil kahve işletmelerinde Türk kahvesinin yeri: İstanbul örneği. Uluslararası Batı Karadeniz Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 4(2), 130-147.

Kılıç, R. (2015). Osmanlı toplumunda kahvehaneler (Master's thesis, Sosyal Bilimler Enstitüsü).

Koca, A. (2015). "Osmanlı Dönemi'nde Kahve ve Kahvehaneler". Journal of Ottoman Studies, 45(3), 125-145.

Macrae, H. (2010). The Rise of Coffee in Europe: From the Ottoman Empire to Modernity. Food and Culture Journal, 12(3), 79-94.

Naskalı, E. (2011). "Saray Usulü Kahve." In Osmanlı’da Kahve Kültürü. İstanbul: Kitabevi Yayınları.

Selçuk, İ. (2010). Osmanlı'dan Günümüze Kahve Kültürü. İstanbul: Tarih Yayınları.Özdal, A. Gösterişçi Tüketim Kültürü Etrafında Güncellenen Türk Kahvesi Geleneği. Folklor Akademi Dergisi, 6(3), 1075-1086.

Pekmezci, T. (2008). Osmanlı’da Kahvehaneler ve Toplumsal Hayata Etkileri. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.

Özdamla Akkaya, Ö. (2019). Küreselleşme sürecinde sosyalleşme aracı olarak 3. dalga kahveciler ve tasarım kültürü (Master's thesis, Sosyal Bilimler Enstitüsü).

Özgüneş, R. E. (2020). Geçmişe özlemi lezzetlerde yaşamak: Gastronostalji. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 5(1), 60-75.

Öztürk, S. (2019). Türk Kahvesi ve Modern Tatlılar. Gastronomi Bilimleri Dergisi, 12(2), 22-30.

Ulusoy, K. (2011). Türk Toplum Hayatında Yaşatılan Kahve ve Kahvehane Kültürü (Bir Sözlü Kültür ve Sosyal Çevre Eğitimi Çalışması). Milli Folklor, 23 (89).

Tarihçi, M. (2017). Kahve ve Osmanlı: Bir Kültürün Hikayesi. İstanbul: Kültür A.Ş

Thurston, R. W. (2013). Coffee: A Comprehensive Guide to the Bean, the Beverage, and the Industry. University of California Press.

Yalçın, S. (2017). Osmanlı’dan Günümüze Mırra Kahvesi. Şanlıurfa: Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi Yayınları.

Yılmaz, H. (2020). Gastronomide Kahve Kullanımı: Marinasyon Teknikleri ve Uygulamaları. Şefler ve Mutfak Sanatları Yayınları.

Yücebalkan, B. ve Yurtsever, Y. (2018). Osmanlı’da kahve, kahvehane kültürü ve bir kurumsallaşma hikâyesi: Kurukahveci Mehmet Efendi. Turkish Studies History, 13(16), 293-308.