TOKSİK LİDERLİĞİN İŞ PERFORMANSI VE ÖRGÜTSEL ÖZDEŞLEŞME ÜZERİNE ETKİSİ

Allafchi, N. (2017). “Effect of Democratic Leadership Style on Management of Communication with Customers in Melli Banks of Hamedan”. International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS). Volume: 3. No:2. Pages: 168-179.

Alshammari, A., Almutairi, N. N. ve Thuwaini, S. F. (2015). “Ethical Leadership: The Effect on Employees”. International Journal of Business and Management. Volume: 10. No: 3. Pages: 108-116.

Appelbaum, S. H. ve Roy-Girard, D. (2007). “Toxins in the workplace: affect on organizations and employees”. Corporate Governance. Vol: 7. No: 1. Pages: 17-28.

Arlı, Ö. (2019). Öz Kendilik Değerlendirmesinin, Sinizm, İş Tatmini ve Tükenmişliğe Etkisinde Toksik Liderliğin Rolü. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). T.C. Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara. Sayfa: 1-190.

Aronson, E., Wilson, T. D., ve Akert, R. M. (2005). Social Psychology. Fifth Edition. New Jersey, USA: Pearson Education Inc. Pages: 284-285.

Arslanoğlu, İ. (2016). Bilimsel Yöntem ve Araştırma Teknikleri Ders Notları. Ankara: Gazi Kitabevi. Sayfa: 115.

Ashforth, B. E. ve Mael, F. (1989). “Social Identity Theory and the Organization”. The Academy of Management Review. Vol: 14. No: 1. (Jan., 1989). Pages: 20-39.

Ashforth, B. (1994). “Petty Tyranny in Organizations”. Human Relations. Vol: 47. No: 7. Page: 772.

Aslan, Ş. (2013). Geçmişten Günümüze Liderlik Kuramları (Sağlık Yönetimi Bakış Açısıyla). Konya: Eğitim Yayınevi. Sayfa: 23-178.

Ayan, A. (2015). “Etik Liderlik Tarzının İş Performansı, İçsel Motivasyon ve Duyarsızlaşma Üzerine Etkisi: Kamu Kuruluşunda Bir Uygulama”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi. Aralık 2015. Cilt: 10. Sayı: 3. Sayfa: 117-142.

Bahadır, E. (2018). Öğretmenlerin Psikolojik Sermaye Düzeyleri İle Okul Müdürlerinin Toksik Liderlik Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T. C. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlanması ve Ekonomisi. Rize. Sayfa: 1-134.

Bakan, İ. ve Yılmaz, Y. S. (2019). “Toksik Liderliğin Tükenmişliğe Etkisi: Bir Alan Araştırması”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt: 9. Sayı: 2. Sayfa: 1-12.

Balcı, A. (2021). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. 15. Baskı. Ankara: Pegem Akademi. Sayfa: 279-283.

Barutçugil, İ. (2014). Liderlik. 1. Baskı. İstanbul: Kariyer Yayıncılık İletişim. Sayfa: 44-101.

Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş AMOS Uygulamaları. 1. Baskı. Bursa: Ezgi Kitabevi. Sayfa: iiv-42.

Behery, M., Al-Nasser, A. D., Jabeen, F. ve El Rawas, A. S. (2018). “Toxic Leadership And Organizational Citizenship Behavior: A Mediation Effect Of Followers’ Trust And Commitment In The Middle East”. International Journal of Business and Society. Volume: 19. No: 3. Pages: 793-815.

Bell, R. M. (2017). The Dysfunction Junction: The Impact Of Toxic Leadership On Follower Effectiveness. (Unpublished Doctor of Philosophy Thesis). School of Business & Leadership Regent University. Virginia Beach, USA. Pages: 30-87.

Benligiray S. (2004). Performans Değerlemesi. (Ed. Ramazan Geylan). İnsan Kaynakları Yönetimi (Sayfa: 139-162) Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları. No. 820. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları.

Bolat, T., Seymen, O. A., Bolat, O. İ. ve Erdem, B. (2014). Yönetim ve Organizasyon. Güncellenmiş 4. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık. Sayfa: 179-229.

Box, J. E. (2012). Toxic Leadership in the Military Profession. Strategy Research Project. U.S. Army War College. Carlisle Barracks, Pennsylvania. USA. Pages: 1-34.

Buil, I., Martínez, E. ve Matute, J. (2019). “Transformational leadership and employee performance: The role of identification, engagement and proactive personality”. International Journal of Hospitality Management. Volume: 77. January 2019. Pages: 64-75.

Büyüköztürk, Ş. (2002). “Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. Cilt: 32. Sayı: 32. Pages: 470-483.

Cerit, Y. (2009). “The Effects of Servant Leadership Behaviours of School Principals on Teachers’ Job Satisfaction”. Educational Management Administration & Leadership. Volume: 37. Issue: 5. Pages: 600-623.

Charbonnier-Voirin, A. ve Roussel, P (2012). “Adaptive Performance: A New Scale to Measure Individual Performance in Organizations”. Canadian Journal of Administrative Sciences. Volume: 29. Issue: 3. September 2012. Pages: 280-293.

Chua, S. M. Y. ve Murray, D. W. (2015). “How Toxic Leaders Are Perceived: Gender and Information-Processing”. Leadership & Organization Development Journal. Vol: 36. Iss: 3. Pages: 292-307.

Clinebell, S., Skudiene, V., Trijonyte, R., ve Reardon, J. (2013). “Impact Of Leadership Styles On Employee Organizational Commitment”. Journal of Service Science (JSS). Volume: 6. No: 1. Pages: 139–152.

Çekmecelioğlu, H. G. (2014). “Göreve ve İnsana Yönelik Liderlik Tarzlarının Örgütsel Bağlılık, İş Performansı ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkileri”. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (KOSBED). Sayı: 28. Sayfa: 21-34.

Çelebi, N., Güner, H. ve Yıldız V. (2015). “Toksik Liderlik Ölçeğinin Geliştirilmesi”. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: 4. Sayı: 1. Sayfa: 249-268.

Çetinkaya, H. ve Ordu, A (2018). “Okul Yöneticilerinin Toksik (Zehirli) Liderlik Davranışları İle Öğretmenlerin Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı: 31. Sayfa: 15-28.

Çınar, Ö (2019). Yapısal Eşitlik Modeli : Örnek Bir Uygulama: Çok Değişkenli Analiz Metotları: Yapısal Eşitlik Modellemesi: Banka Çalışanlarına Yönelik Bir Uygulama. Birinci Baskı. İstanbul: Hiperyayın. Sayfa: 180-181.

Çöl, G. (2008). “Algılanan Güçlendirmenin İşgören Performansı Üzerine Etkileri”. Doğuş Üniversitesi Dergisi. Cilt: 9. Sayı: 1. Ocak 2008. Sayfa: 35-46.

Davis, K. (1977). İşletmede İnsan Davranışı. Örgütsel Davranışı Örgütsel Davranış. (Çevirenler: K. Tosun, T. Somay, F. Aykar, C. Baysal, Ö. Sadullah ve S. Yalçın). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayın No: 3028. (Eserin Orijinali 1977’de yayımlandı). Sayfa: 13-141.

Demir, B. (2019). Toksik Liderlik Algısının Örgütsel Sessizlik, Duygusal Bağlılık İle Görev Performansı Arasındaki İlişki. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). T.C. Beykent Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı İşletme Yönetimi Bilim Dalı. İstanbul. Sayfa: 1-219.

Demirel, N. (2015). Öğretmen Algılarına Göre Okul Müdürlerinin Toksik Liderlik Davranışları İle Öğretmenlerin Örgütsel Sinizm Tutumları Arasındaki İlişki (Gaziantep Şehitkâmil İlçesi Örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Zirve Üniversitesi Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Ana Bilim Dalı. Gaziantep. Sayfa: 1-113.

Demirtaş, Z., ve Küçük, Ö. (2019). “Okul müdürlerinin toksik liderlik davranışları ile öğretmenlerin örgütsel sessizliği arasındaki ilişki”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: 47. Sayfa: 41-58.

Dinç, M. A. (2019). Zehirli Liderliğin Bazı Öncülleri ve Ardılları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Savunma Yönetimi Ana Bilim Dalı. Ankara. Sayfa: 1-151.

Ding, F., Li, D. ve George, J. F. (2014). “Investigating the Impacts of IS Strategic Leadership on Organizational Benefits from the Perspective of CIO Strategic Roles”. Information and Management. Volume: 51. Issue: 7. Pages: 865-879.

Dobbs, J. M. (2014). The Relationship Between Perceived Toxic Leadership Styles, Leader Effectiveness, And Organızational Cynicism. (Unpublished Doctor of Philosophy Thesis). University of San Diego. School of Leadership and Education Sciences. USA. Pages: 37.

Dobbs, J. M. ve Do, J. J. (2019). “The Impact of Perceived Toxic Leadership on Cynicism in Officer Candidates”. Armed Forces & Society. Volume: 45. Issue: 1. January. Pages: 3-26.

Dunn, D. S. (2001). Statistics and Data Analysis for Behavioral Sciences. 1st Edition. NewYork, USA: McGraw Hill Companies. Pages: 205-222.

Einarsen, S., Aasland, M. S., ve Skogstad, A. (2007). “Destructive leadership behaviour: A definition and conceptual model”. The Leadership Quarterly. Volume: 18. Issue: 3. June 2007. Pages: 207-216.

Elenkov, D. S. (2002). “Effects of leadership on organizational performance in Russian companies”. Journal of Business Research. Volume: 55. Issue: 6. June 2002. Pages: 467-480.

Emir, Z. (2019). Toksik ve Kaotik Liderler İle Çalışanların Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim Organizasyon Bilim Dalı. İstanbul. Sayfa: 1-105.

Erdoğan, N. S. (2020). Algılanan Toksik Liderlik ve Örgütsel Bağlılık İle İş Tatmini Etkileşimi: Medya Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yüksek Lisans Programı. İstanbul. Sayfa: 1-103.

Eren, M. Ş. ve Titizoğlu, Ö. Ç. (2014). “Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Tarzlarının Örgütsel Özdeşleşme ve İş Tatmini Üzerindeki Etkileri”. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi (The Journal of Social and Economic Research). Nisan 2014. Yıl: 14. Sayı: 27. Sayfa: 280.

Eriş, Y. (2019). Toksik Liderliğin Örgütsel Bağlılığa ve İş Tatminine Etkisi: Bir Kamu Bankası Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Tekirdağ. Sayfa: 1-126.

Fallatah, F., Laschinger, H. K. S. ve Read, E. A. (2017). “The Effects of Authentic Leadership, Organizational Identification, and Occupational Coping Self-efficacy on New Graduate Nurses’ Job Turnover Intentions in Canada”. Nursing Outlook. Volume: 65. Issue: 2. Pages: 172-183.

Fındıklı, M. A. (2014). “Algılanan Lider Desteği ve Algılanan Örgütsel Destek İle İşten Ayrılma Niyeti İlişkisinde Örgütsel Özdeşlemenin Aracılık Rolü: İstanbul’da Kamu Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”. İ. Ü. İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi. Yıl : 25. Sayı : 77. Aralık 2014. Sayfa:136-157.

Fitzgibbons, K. A. (2018). The Relation Between Toxic Leadership And Organizational Climate: An Investigation Into The Existence Of Toxic Leadership Within An Organization And The Effects Those Toxic Elements Have On Organizational Climate. (Unpublished Doctor of Philosophy Thesis). Indiana Institute of Technology. College of Professional Studies. USA. Pages: 151.

Flynn, G. (1999). “Stop toxic managers before they stop you!”. Workforce. August. Vol: 78. No: 8. Pages: 44-46. www.workforce.com/articles/print/stop-toxic-managers-before-they-stop-you Erişim Tarihi: 04.05.2016.

Freedman, J. L., Sears, D. O. ve Carlsmith, J. M. (2003). Sosyal Psikoloji. 4. Baskı. (Çeviren: Ali Dönmez). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları. (Eserin orijinalinin yayım tarihi belirtilmemiş). Sayfa: 535-558.

Gallus, J. A., Walsh, B. M., van Driel, M., Gouge, M. C., ve Antolic, E. (2013). “Intolerable cruelty: A multilevel examination of the impact of toxic leadership on U.S. military units and service members”. Military Psychology. Vol: 25. No: 6. Pages: 588-601.

Groves, K. S. (2006), "Leader emotional expressivity, visionary leadership, and organizational change". Leadership & Organization Development Journal. Volume: 27. No: 7. Pages: 566-583.

Güney, S. (2013). Davranış Bilimleri. 7. Baskı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Sayfa: 373-395.

Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe – Yöntem – Analiz. 5. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Sayfa: 107-317.

Güzelyurt, O. (2020). Özel Spor Salonu Yöneticilerinin Toksik (Zehirli) Liderlik Davranışları İle Çalışanların İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Spor Yöneticiliği Ana Bilim Dalı Spor Yönetimi Programı. Denizli. Sayfa: 1-95.

Hair Jr., J.F., Black, W.C., Babin, B.J. ve Anderson, R.E. (2009). Multivariate Data Analysis. (7th Edition). New Jersey: Prentice Hall, Upper Saddle River. Pages: 666-693.

Harwiki, W. (2016).” The Impact of Servant Leadership on Organization Culture, Organizational Commitment, Organizational Citizenship Behaviour (OCB) and Employee Performance in Women Cooperatives”. Procedia - Social and Behavioral Sciences. Volume 219. Pages 283-290.

Hilton, S.K., Arkorful, H. ve Martins, A. (2021). “Democratic leadership and organizational performance: the moderating effect of contingent reward”. Management Research Review. Volume: 44. No: 7. Pages: 1042-1058.

Hogg, M. A. ve Vaughan, G. M. (2007). Sosyal Psikoloji. 1. Baskı. (Çevirenler: İbrahim Yıldız ve Aydın Gelmez). Ankara: Ütopya Yayınları. (Eserin Orijinali 2005’de yayımlandı). Sayfa: 304-342.

Hussain, T. ve Ali, W. (2012). “Effects of servant leadership on followers job performance”. Sci., Tech. and Dev. Volume: 31. Issue: 4. Pages: 359-368.

İlhan, H. (2019). Okul Müdürlerinin Toksik Liderlik Davranışları İle Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi Bilim Dalı. Karabük. Sayfa: 1-154.

İskit, B. (2019). Liderliğin Karanlık Yüzüne Bir Bakış: Toksik Liderlik Kavramı ve Toksik Liderliğin İşgören Motivasyonu ve Tutumları Üzerindeki Etkileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı. Kocaeli. Sayfa: 1-118.

İşcan, Ö. F. (2006). “Dönüştürücü/Etkileşimci Liderlik Algısı ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisinde Bireysel Farklılıkların Rolü”. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi. (11) 2006. Sayfa: 160-177.

Jaramillo, F., Grisaffe, D. B., Chonko, L. B. ve Roberts, J. A. (2009) “Examining the Impact of Servant Leadership on Salesperson’s Turnover Intention”. Journal of Personal Selling & Sales Management. Volume: 29. Issue:4. Pages: 351-365.

Kara, D., Uysal, M., Sirgy, M. J. ve Lee, G. (2013). “The effects of leadership style on employee well-being in hospitality”. International Journal of Hospitality Management. Volume 34. Pages 9-18,

Karaman, P. (2020). Sosyal Bilimlerde İstatistik Excel ve SPSS Uygulamaları. (Editör: Fatih Orçan). 1. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık. Sayfa: 29.

Kellerman, B. (2008). Kötü Liderlik. Nedir, Nasıl Gerçekleşir, Niçin Önemlidir? (Çeviren: Fadime Kahya). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları. (Eserin Orijinali 2004’de yayımlandı). Sayfa: 4-252.

Kenrick, D. T., Neuberg, S. L ve Cialdini, R. B (2005). Social Psychology Unraveling The Mystery. Third Edition. Boston, United States of America: Pearson Education Inc. Pages: 393-418.

Khuong, M. N. ve Hoang, D. T. (2015). “The Effects of Leadership Styles on Employee Motivation in Auditing Companies in Ho Chi Minh City, Vietnam”. International Journal of Trade, Economics and Finance. Volume: 6. No: 4. Pages: 201-217.

Kılıç, M. (2019). X ve Y Kuşaklarındaki Toksik Liderlik Algılarının Örgütsel Bağlılık, Psikolojik İyi Oluş ve Bireysel Performans Üzerindeki Yansımaları. T.C. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Kocaeli. Sayfa: 1-216.

Kırca, M. Y. (2021). Çalışanlardaki Toksik Liderlik Algısının Örgütsel Sessizlik ve İş Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Pozitif Psikolojik Sermayenin Düzenleyici Rolü. T.C. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı İşletme Bilim Dalı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul. Sayfa: 1-150.

Kirkman, B. L. ve Rosen B. (1999) “Beyond Self-Management: Antecedents and Consequences of Team Empowerment”. Academy of Management Journal. Volume: 42. Issue: 1. Pages: 58-74.

Koçak, D. R ve Özüdogru, H. (2012), “Yöneticilerin Liderlik Özelliklerinin Çalışanların Motivasyonu ve Performansı Üzerindeki Etkileri: Kamu ve Özel Hastanelerinde Bir Uygulama”. Ticaret ve Turizm Egitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 1. Sayfa: 76-88.

Kusy, M. E. ve Holloway, E. L. (2009). Toxic Workplace! – Managing Toxic Personalities And Their System Of Power. First Editon. San Francisco. USA: Jossey-Bass AWiley Imprint. Pages: 1-231.

Küçük, Ö. (2020). Okul Müdürlerinin Toksik Liderlik Davranışları İle Okul Etkililiği Arasındaki İlişkide Örgütsel Sinizm ve Psikolojik Sermayenin Aracılık Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). T.C. Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Elazığ. Sayfa: 1-222.

Lee, C-C., Wu, C-C. ve Lee, H-M. (2009). “Factors that influence employees’ organizational identity after M & A: The acquirer and acquired perspective”. African Journal of Business Management. November 2009. Vol: 3 (11). Pages: 695-704.

LiLin., ve Shiqian, W. (2018). “Factors Affecting the Job Performance of Employees at Work Place in the Higher Education Sector of China”. International Journal of Scientific and Research Publications. Volume: 8. Issue: 1. January 2018. Pages: 219-223.

Lipman-Blumen, J. (2005). “The Allure of Toxic Leaders: Why We Followers Rarely Escape Their Clutches”. Ivey Business Journal. January/February 2005. https://iveybusinessjournal.com/publication/the-allure-of-toxic-leaders-why-followers-rarely-escape-their-clutches/ Erişim Tarihi: 29.10.2016.

Lyons, J. B. ve Schneider, T. R. (2009). “The effects of leadership style on stress outcomes”. The Leadership Quarterly. Volume 20, Issue 5, October 2009, Pages 737-748.

Lu, C. S. ve Lin, C. C. (2014). “The Effects of Ethical Leadership and Ethical Climate on Employee Ethical Behavior in the International Port Context”. Journal of Business Ethics. Volume: 124. Pages: 209–223.

Maden, F. M. (2019). Toxic Workplaces, Toxic Leaders And Effect On Organizational Commitment And Employee Performance. (Unpublished Master’s Thesis). The Republic of Turkey Bahçeşehir University Social Sciences Institute Mba Program. İstanbul. Pages: 1-135.

Mael, F., ve Ashforth, B. E. (1992). “Alumni and their alma mater: A partial test of the reformulated model of organizational identifiction”. Journal of Organiational Behavior. Volume:13. Issue: 2. March 1992. Pages: 103-123.

Mahdi, O. R. ve Almsafir, M. K. (2014). “The Role of Strategic Leadership in Building Sustainable Competitive Advantage in the Academic Environment”. Procedia - Social and Behavioral Sciences. Volume: 129. Pages: 289-296.

Morçin, S. E. ve Morçin, İ. (2013). “Etkileşimci Liderliğin Örgütsel Özdeşleşmeye Etkisi: Adana’daki Seyahat Acenteleri Örneği”. İşletme Araştırmaları Dergisi. Cilt: 5. Sayı: 4. Sayfa: 71-86.

Motowidlo, S. J. (2003). “Job Performance”. (Editors: Walter C. Borman, Daniel R. Ilgen, Richard J. Klimoski). (Editor-in-Chief: Irving B. Weiner). Handbook of Psychology Industrial And Organizational Psychology. Second Edition. Volume: 12. Hoboken, New Jersey. USA: John Wiley & Sons, Inc. Pages: 39-53.

Nafei, W. A. (2019). “The Impact of Toxic Leadership on Job Attitudes A Study on Teaching Hospitals in Egypt”. International Journal of Case Studies. Volume 8, Issue 2–Feb-2019. Pages: 45-58.

Namie, G., ve Namie, R. (2000). The bully at work: What you can do to stop the hurt and reclaim the dignity on the job. Naperville: Sourcebooks, Inc. Pages: 12-20.

Öge, H. S. ve Karasoy, H. A. (2016). Meslek Yüksek Okulları İçin İnsan Kaynakları Yönetimi. Konya: Eğitim Yayınevi. Sayfa: 161.

Paltu, A., ve Brouwers, M. (2020). “Toxic leadership: Effects on job satisfaction, commitment, turnover intention and organisational culture within the South African manufacturing industry”. SA Journal of Human Resource Management. Volume: 18. Pages: 1-11.

Pandey, J. (2019). “Factors affecting job performance: an integrative review of literature”. Management Research Review. Vol: 42. No: 2. Pages: 263-289.

Pardo, A., ve Román, M. (2013). “Reflections on The Baron And Kenny Model of Statistical Mediation”. Anales de Psicología. Volume: 29. Number: 2. Pages: 614-623.

Pelletier, K. L. (2012). “Perceptions of and reactions to leader toxicity: Do leader–follower relationships and identification with victim matter?”. The Leadership Quarterly. Volume: 23. Issue: 3. June 2012. Pages: 412-424.

Preacher, K. J., Rucker, D. D. ve Hayes, A. F. (2007): “Addressing Moderated Mediation Hypotheses: Theory, Methods, and Prescriptions”. Multivariate Behavioral Research. Volume: 42. Number:1. Pages: 185-227.

Rayner, C., ve Cooper, C. (1997). “Workplace bullying: myth or reality—Can we afford to ignore it?”. Leadership and Organization Development Journal. Vol: 18. No: 4. Pages: 211-214.

Reyhanoğlu, M. ve Akın, Ö. (2016). “Toksik Liderlik Örgütsel Sağlığı Olumsuz Yönde Tetikler mi?”. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. Cilt: 5. Sayı: 3. Sayfa: 442-459.

Saeed, R., Mussawar, S., Lodhi, R. N., Iqbal, A., Nayab, H. H. ve Yaseen, S. (2013). “Factors Affecting the Performance of Employees at Work Place in the Banking Sector of Pakistan”. Middle-East Journal of Scientific Research. 17 (9). Pages: 1200-1208.

Schmidt, A. A. (2008). Development and Validation of The Toxic Leadership Scale. (Unpublished Master of Science Thesis). The Faculty of the Graduate School of the University of Maryland, College Park. USA. Pages: 1-57.

Schmidt, A. A. (2014). An Examination Of Toxic Leadership, Job Outcomes And The Impact Of Military Deployment. (Unpublished Doctor of Philosophy Thesis). The Faculty of the Graduate School of the University of Maryland, College Park. USA. Pages: 1-57.

Schumacker, R. E. ve Lomax, R. G. (2004). A Beginner's Guide To Structural Equation Modelling. (2nd Edition). Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates. Pages: 81-84.

Sigler, T. H. ve Pearson C. M. (2000) “Creating An Empowering Culture: Examining the Relationship Between Organizational Culture and Perceptions of Empowerment”. Journal of Quality Management. Volume: 5. Issue: 1. Pages:27-52.

Singh, N., Sengupta, S. ve Dev, S. (2019). “Toxic Leadership: The Most Menacing Form of Leadership”. (Editors: Maria Fors Brandebo and Aida Alvinius). Dark Sides of Organizational Behavior and Leadership. London, United Kingdom: IntechOpen. Pages: 148-152.

Skogstad, A., Einarsen, S., Torsheim, T., Aasland, M. S. ve Hetland, H. (2007). “The Destructiveness of Laissez-Faire Leadership Behavior”. Journal of Occupational Health Psychology. 2007, Vol. 12, No. 1. Pages: 80-92.

Sonnentag, S., Volmer, J., & Spychala, A. (2008). “Job Performance”. (Edited by: Julian Barling - Cary L Cooper). The SAGE Handbook of Organizational Behavior Volume One: Micro Approaches. London. England: Sage Publications Inc. Pages: 427-447.

Sönmez, V. ve Alacapınar, G. F. (2016). Sosyal Bilimlerde Ölçme Aracı Hazırlama. Birinci Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık. Sayfa: 62-221.

Şimşek, M. Ş. ve Öge, H. S. (2011). İnsan Kaynakları Yönetimi. Genişletilmiş 4. Baskı. Konya: Eğitim Akademi. Sayfa: 307.

Taşkın, Ç. ve Akat, Ö. (2010). Araştırma Yöntemlerinde Yapısal Eşitlik Modelleme LISREL İle Marka Değeri Ölçümü Örnekleri. Bursa: Ekin Yayınevi. Sayfa: 1-4.

Taylor, C. M., Cornelius, C. J. ve Colvin, K. (2014), "Visionary leadership and its relationship to organizational effectiveness". Leadership & Organization Development Journal. Volume: 35. No: 6. Pages: 566-583.

Tepper, B. J. (2000). “Consequences of abusive supervision”. Academy of Management Journal. Vol: 43. No: 2. Apr 2000. Pages: 178-190.

Tutar, H. ve Erdem, A. T. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Birinci Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Sayfa: 141-510.

Tüzün, İ. K. (2006). Örgütsel Güven, Örgütsel Kimlik ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisi: Uygulamalı Bir Çalışma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı. Sayfa: 111-133.

Walumbwa, F. O., Mayer, D. M., Wang, P., Wang, H., Workman, K. ve Christensen, A. L. (2011). “Linking ethical leadership to employee performance: The roles of leader–member exchange, self-efficacy, and organizational identification”. Organizational Behavior and Human Decision Processes. Volume: 115. Issue: 2. July 2011. Pages 204-213.

Webster, V., Brough, P., Daly, K. ve Myors, B. (2011). “Consequences of Toxic Behaviours: A Qualitative Investigation”. (Editor: Kevin Voges and Robert Cavanagh). Proceedings of the 25th Australia and New Zealand Academy of Management (ANZAM) Conference. Page: 1. https://www.anzam.org/wp-content/uploads/pdf-manager/563_ANZAM2011-314.PDF Erişim Tarihi: 10.02.2018.

Whicker, M. L. (1996). Toxic Leaders: When Organizations Go Bad. Quorum Books. Westport, ABD. Pages: 1-189.

Yağcı, E. (2020). Toksik Liderliğin Yöneticiye Güven Aracılığı İle Örgütsel Sessizlik Üzerindeki Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı. İstanbul. Sayfa: 1-137.

Yalçınsoy, A., ve Işık M. (2018). “Toksik Liderlik İle Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisine Yönelik Bir Araştırma”. Gaziantep University Journal of Social Sciences. Cilt: 17. Sayı: 3. Sayfa: 1016-1025.

Yelboğa, A. (2006). “Kişilik Özellikleri ve İş Performansı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. Cilt: 8. Sayı: 2. Haziran 2006. Sayfa: 200.

Yeo, A. CM. ve Carter, S. (2008). “Toxic Leaders: Inevitable or Avoidable?”. Accountants Today Malaysian Institute of Accountants. June 2008. Volume: 21. Number: 6. Pages: 33-36.

Yıldız, S., Baştürk, F. ve Boz, İ. T. (2014). “The Effect of Leadership and Innovativeness on Business Performance”. Procedia - Social and Behavioral Sciences. Volume 150. Pages 785-793.

Yılmaz, V. (2004), “Lisrel ile Yapısal Eşitlik Modelleri: Tüketici Şikayetlerine Uygulanması”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt: 4. Sayı: 1. Sayfa: 77-90.

Yılmaz, Y. S. (2018). Liderlik İle Çeşitli Örgütsel Davranış Türleri Arasındaki İlişki: Bir Alan Araştırması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). T.C. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı. Kahramanmaraş. Sayfa: 1-116.

Yılmaz, H. ve Karahan, A. (2010). “Liderlik Davranışı, Örgütsel Yaratıcılık ve İşgören Performansı Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi: Uşak’ta Bir Araştırma”. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt: 17 Sayı: 2. Sayfa: 145-158.

Yılmaz, Y. S., Bakan, İ. ve Olucak, H. İ. (2020). “Çalışanların Toksik Liderlik Boyutlarına İlişkin Algılarının Stres Boyutları Düzeylerine Etkisi Üzerine Bir Araştırma”. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt: 27. Sayı: 3. Sayfa: 557-572.