Trabzon Mutfak Kültüründe Unutulmaya Yüz Tutmuş Bir Lezzet: Gecin Yemeği

Ali Şen; Beyza Koç

doi:10.5281/zenodo.7783437

Authors

Ali Şen Karamanoğlu Mehmetbey University https://orcid.org/0000-0002-4310-362X
Beyza Koç Karamanoğlu Mehmetbey University https://orcid.org/0000-0003-4770-4606

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.7783437

Keywords:

Culture, Local Cuisine, Gecin Dish, Trabzon

Abstract

One of the distinguishing features of societies living in a particular region is the food culture. The climate, geography, and agricultural products of a region shape the culinary culture and food variety of that region. Turkish cuisine has gained considerable wealth as a result of the cultural interactions it has experienced in the historical process. Moreover, the richness of the local cuisine can be forgotten over time. For this reason, studies should be carried out to protect local products and transfer them to future generations. Trabzon is a city rich in culinary culture with its historical and cultural background. In this study, it is aimed to introduce the "Gecin" dish, one of the regional dishes of Trabzon, and to bring it to the literature. In this study, in which a qualitative research method was used, face-to-face interviews were conducted with 10 women aged 70 and over, who were born and raised in Trabzon. A semi-structured interview form was used in face-to-face interviews. The findings obtained as a result of the interview were recorded. According to the information obtained as a result of the findings; It turns out that the "Gecin" dish has a history of more than 100 years. The "Gecin" meal is not made as often as in the past, and it is not known in the region except for some families. It is important to carry out promotional activities in order to prevent this dish from being forgotten, to include it in the menus of local restaurants, and to transfer it to future generations.

Keywords: Culture, Local Cuisine, Gecin Dish, Trabzon

Downloads

Download data is not yet available.

References

Akturfan, M. ve Şen, A. (2019). Karaman mutfak kültürüne ait Etli ekmek üzerine nitel bir araştırma, H. Muşmal, E. Yüksel ve M.A. Kapar (Ed.), Karaman Araştırmaları II içinde (s. 707-713). Konya: Palet Yayınları.

Akturfan ve Şen (2022). Ermenek mutfak kültüründe geleneksel bir lezzet: Tarhanabaşı. Can, Ö.P., Hastaoğlu E. ve Saraç, M.G. (Ed.), Internatıonal Congress on Food Researches içinde (s. 214-224). Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi.

Badem, A. & Akturfan, M. (2020). Yöresel bir çorba: Arabaşı (Arap aşı, Ara aşı). M.S. Küçüktığlı, Y.Seçim, M.M. Adabalı ve M.Yılmaz (Ed.), Anadolu Mutfak Kültüründen Esintiler içinde (s. 38-59). Konya: Konya Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları.

Beşirli, H. (2012). Yemek sosyolojisi yiyeceklere ve mutfağa sosyolojik bakış. Ankara: Phoenix Yayınevi.

Ciğerim, N. (2001). Türk mutfak kültürü üzerine araştırmalar: Batı ve Türk mutfağı'nın gelişimi, etkileşimi ve yiyecek içecek hizmetlerinde Türk mutfağının yerine bir bakış, Ankara, 28.

Çokişler, N. & Türker, A. (2015). Mutfak kültürünün turizm ürünü olarak kullanım etkinliğinin incelenmesi: Ayder turizm merkezi örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 6 (14), 122-136.

Doğdubay, M. & Giritlioğlu, İ. (2011). Mutfak turizmi, N. Hacıoğlu ve C. Avcıkurt (Eds.), Turistik Ürün Çeşitlendirmesi içinde (s. 433-456). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Dokur N. (2009). Rize ili Çamlıhemşin ilçesi köylerinin yemek kültürü üzerine bir çalışma, (Yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Özkaya, F. D. (2009). Türk mutfağında zeytinyağı. Göğüş, F., Özkaya, M.T. ve Ötleş, S. (Ed.), Zeytinyağı, içinde (s. 252-263). Ankara: Eflatun Yayınevi.

Fieldhouse, P. (1991). Food and nutrition: customs and culture, New Hampshire, London: Nelson Thornes Ltd.

Türk Dil Kurumu Sözlükleri (2022). Gecin Kelimesinin Anlamı. www.sozluk.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.

Güldemir, O. (2014, Nisan). Orta Asya’dan cumhuriyet dönemine Türk mutfağındaki yemeklerin değişimi: yazılı kaynaklar üzerinden bir değerlendirme. VII. Lisansüstü Turizm Öğrencileri Araştırma Kongresi, Aydın.

Gürs, M. (2013). Yeni Anadolu mutfağı, İstanbul Yiyecek İçecek Grubu. https:// www.iyig.com.tr/tr/projeler/yeni-anadolu-mutfagi adresinden edinilmiştir.

Gvion, L., & Trostler, N. (2008). From spaghetti and meatballs through Hawaiian pizza to sushi: The changing nature of ethnicity in American restaurants. The Journal Of Popular Culture, 41, 6, 950-974.

Işıldar, P. (2016). Sürdürülebilirlik ve gastronomi. Kurgun, H. ve Özşeker, D.B. (Ed.), Gastronomi ve Turizm, içinde (s.45-63). Ankara: Detay Yayıncılık.

Kızılırmak, İ., Albayrak, A. & Küçükali, S. (2014). Yöresel mutfağın kırsal turizm işletmelerinde uygulanması: Uzungöl örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 4 (1), 75-83.

Közleme, O. (2012). Türk mutfak kültürü ve din. İstanbul: Rağbet Yayınları.

Maviş, F. (2003). Endüstriyel yiyecek üretimi. Ankara: Detay Yayıncılık.

Merdol, T. K. (1998). Türk mutfak kültürü üzerine araştırmalar. Tarihten günümüze toplumlar ve beslenme alışkanlıkları, içinde (s. 135-143). Ankara: Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayınları.

Richard C.Y., Jakša Kivela & Athena H.N. (2010). Food preferences of Chinese tourists, Annals Of Tourism Research, - Elsevier,1-26.

Şahin, H. (2008). Türkiye Selçuklu ve Beylikler dönemi mutfağı, Türk mutfağı, Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.

Şengül, S. (2016). Yöresel mutfak tercihindeki motivasyon unsurlarının destinasyonu tekrar tercih etme ve başkalarına önerme üzerine etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Toygar, K. (2001). Türk Mutfak Kültürü Üzerine Araştırmalar, Ankara: Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Yayınları.

Trabzon Ticaret ve Sanayi Odası (2013). Her Mevsim Karadeniz Projesi Master Planı. http://ttso.org.tr/dosyalar/Her_Mevsim_karadeniz_Projesi_Master_Plan/files/assets/basic html/toc.html adresinden edinilmiştir